اگر «تلگرام» نه؛ پس چه!؟
چند روزی است که دوباره خبر از فیلترینگ شبکه ی اجتماعی پر استفاده ی ایرانیان؛ تلگرام،به گوش می رسد.
چند روزی است که دوباره خبر از فیلترینگ شبکه ی اجتماعی پر استفاده ی ایرانیان یعنی «تلگرام»،به گوش می رسد. شبکه ای که با ایجاد امکانات کانال و ربات متاسفانه بستری برای فعالیت شبکه های مستهجن شده است،هرچند که در این شبکه اجتماعی کانال ها و گروه های مفید فراوانی نیز وجود دارد که قطعا بسیار بیشتر از شبکه های غیر اخلاقی است.
رئیس جمهور رژیم غاصب صهیونسیتی چند ماه پیش در اجلاس سالانه سازمان ملل متحد اعلام کرده بود؛ که هزینه ی فراوانی جهت جاسوسی و شنود شبکه های اجتماعی می کند. این در حالی است که مقام معظم رهبری در این چند ماهه 70 بار واژه "نفوذ" را به کار بردند که یکی از مصادیق آشکار آن همین بحث شبکه های اجتماعی است.
این را بگذارید در کنار اراده ای که دستگاه های مربوط برای ساخت یک نرم افزار موبایلی مناسب ندارند یا اگر اراده ای بوده به سرانجام نرسیده است!
در این بین نام اپلیکیشن هایی از قبیل بیسفون، ساینا، سلام، قاصدک و ... گاها از مسولین شنیده می شود که هر کدام اشکالات خاص خود را داراست. برای مثال در مورد «سلام» که در نسخه ابتدایی ماند و دیگر سخنی از آن به میان نیامد. لذا واقعا خلاء یک نرم افزار بومی و به روز کاملا حس می شود و هنگامی که از حذف آن نرم افزارها سخن می گوییم به راستی جایگزین مشخصی برای آن ها نداریم.
با نگاه به سرنوشت اینستاگرام، می توان متوجه شد که فیلترینگ هوشمند هم عملا موفق نبوده است و هم اکنون نیز بسیاری از موارد غیر اخلاقی در آن هنوز قابل مشاهده است. در ضمن پیاده سازی پروژه فیلترینگ هوشمند بسیار پر هزینه تر از ساخت یک نرم افزار بومی مشابه است.
گفتنی است اکنون ما بالغ بر 4 میلیون دانشجو و فارق التحصیل رشته های مربوط به نرم افزار و علوم ارتباطات داریم که با یک حرکت سازمان یافته می توان چنین نرم افزارهایی را ساخت و هم ایجاد شغل کرد و هم مضرات این شبکه های اجتماعی را به حداقل رساند.
در آخر باید گفت، دشمن برای نفوذ نگاه ویژه ای به شبکه های اجتماعی دارد و همچنین از موارد مثبت و مفید چنین شبکه هایی نیز نباید چشم پوشید به طوری که اکنون حذف آن ها میسر نیست و باید جایگزین مناسب و داخلی برای آن ها ایجاد کرد.
